از پس نرده خاموش حصار 

شب چشمان تو برشیشه قلبم لغزید

ودر آیینه چشمان تو خودرا دیدم

دلم از غصه ی پاییز تپید

وبه گلدان نگاهم , گل باور پژمرد

کسی از فاصله نرده سرود :

گل سیمای تو هم مصنوعی ست ....!